Mnisi, te siedem percepcji, kiedy utrzymane przy istnieniu i
kultywowane, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w
nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za ich spełnienie. Jakie siedem?
Percepcja brzydoty, percepcja śmierci, percepcja odpychających aspektów
jedzenia, percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, percepcja
nietrwałości, percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, i percepcja
nie-ja w tym co cierpieniem. Te siedem percepcji, kiedy utrzymane przy
istnieniu i kultywowane, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w
nieśmiertelnym, mające nieśmiertelne za ich spełnienie.
1. Zostało powiedziane: „Percepcja brzydoty, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł wzdraga się przed stosunkiem seksualnym, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa się od niego i nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do stosunku seksualnego, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji brzydoty.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł skłania się do stosunku seksualnego, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji brzydoty, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł wzdraga się przed stosunkiem seksualnym, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję brzydoty, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja brzydoty, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
2. Zostało powiedziane: „Percepcja śmierci, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł wzdraga się przed przywiązaniem do życia, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do przywiązania do życia, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji śmierci.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł skłania się ku przywiązaniu do życia, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji śmierci, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł wzbrania się przed przywiązaniem do życia, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję śmierci, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja śmierci, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
3. Zostało powiedziane: „Percepcja odpychających aspektów jedzenia, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł wzdraga się przed pragnieniem smaków, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do pragnienia smaków, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł skłania się ku pragnieniu smaków, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji odpychających aspektów jedzenia, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł wzbrania się przed pragnieniem smaków, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję odpychających aspektów jedzenia, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja odpychających aspektów jedzenia, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
4. Zostało powiedziane: „Percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł wzdraga się przed pięknymi rzeczami świata, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do pięknych rzeczy w świecie, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł skłania się ku pięknym rzeczom w świecie, albo jeżeli nie odwraca się od nich, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł wzbrania się przed pięknymi rzeczami w świecie, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję braku rozmiłowania w całym świecie, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
5. Zostało powiedziane: „Percepcja nietrwałości, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł wzdraga się przed zyskiem, uznaniem i pochwałą, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do zysku, uznania i pochwały, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł skłania się ku zyskowi uznaniu i pochwale, albo jeżeli nie odwraca się od nich, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji nietrwałości, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł wzbrania się przed zyskiem, uznaniem i pochwałą, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję nietrwałości, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja nietrwałości, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
6. Zostało powiedziane: „Percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa nie staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję cierpienia w tym co nietrwałe, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
7. Zostało powiedziane: „Percepcja nie-ja w tym co cierpieniem, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; przekroczył rozróżnianie i jest spokojny i dobrze wyzwolony.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł nie uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; nie przekroczył rozróżniania i nie stał się spokojny i dobrze wyzwolony, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; przekroczył rozróżnianie i jest spokojny i dobrze wyzwolony, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję nie-ja w tym co cierpieniem, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja nie-ja w tym co cierpieniem, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w nieśmiertelnym, mająca nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
Te siedem percepcji, mnisi, kiedy utrzymane przy istnieniu i kultywowane, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w nieśmiertelnym, mające nieśmiertelne za ich spełnienie.
AN VII, 49
1. Zostało powiedziane: „Percepcja brzydoty, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł wzdraga się przed stosunkiem seksualnym, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa się od niego i nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do stosunku seksualnego, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji brzydoty.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł skłania się do stosunku seksualnego, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji brzydoty, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji brzydoty, jego umysł wzdraga się przed stosunkiem seksualnym, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję brzydoty, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja brzydoty, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
2. Zostało powiedziane: „Percepcja śmierci, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł wzdraga się przed przywiązaniem do życia, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do przywiązania do życia, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji śmierci.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł skłania się ku przywiązaniu do życia, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji śmierci, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji śmierci, jego umysł wzbrania się przed przywiązaniem do życia, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję śmierci, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja śmierci, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
3. Zostało powiedziane: „Percepcja odpychających aspektów jedzenia, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł wzdraga się przed pragnieniem smaków, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do pragnienia smaków, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł skłania się ku pragnieniu smaków, albo jeżeli nie odwraca się od niego, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji odpychających aspektów jedzenia, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji odpychających aspektów jedzenia, jego umysł wzbrania się przed pragnieniem smaków, odwraca się od niego, odsuwa od niego i nie jest doń przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję odpychających aspektów jedzenia, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja odpychających aspektów jedzenia, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
4. Zostało powiedziane: „Percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł wzdraga się przed pięknymi rzeczami świata, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do pięknych rzeczy w świecie, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł skłania się ku pięknym rzeczom w świecie, albo jeżeli nie odwraca się od nich, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, jego umysł wzbrania się przed pięknymi rzeczami w świecie, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję braku rozmiłowania w całym świecie, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja braku rozmiłowania w całym świecie, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
5. Zostało powiedziane: „Percepcja nietrwałości, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł wzdraga się przed zyskiem, uznaniem i pochwałą, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione. Tak jak kogucie pióro czy kawałek ścięgna, wrzucone w ogień, wzdraga się przed nim, odwraca się od niego, odsuwa od niego, nie jest do niego przyciągane, tak też jest w odniesieniu do zysku, uznania i pochwały, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł skłania się ku zyskowi uznaniu i pochwale, albo jeżeli nie odwraca się od nich, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji nietrwałości, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nietrwałości, jego umysł wzbrania się przed zyskiem, uznaniem i pochwałą, odwraca się od nich, odsuwa od nich i nie jest do nich przyciągany, i albo równowaga albo zbrzydzenie zostaje u niego ustanowione, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję nietrwałości, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja nietrwałości, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
6. Zostało powiedziane: „Percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa nie staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji cierpienia w tym co nietrwałe, pilna percepcja niebezpieczeństwa staje się u niego ustanowiona wobec indolencji, lenistwa, niedbałości, braku uwagi, braku wysiłku i bezrefleksyjności, jak wobec mordercy z wyciągniętym mieczem, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję cierpienia w tym co nietrwałe, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja cierpienia w tym co nietrwałe, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
7. Zostało powiedziane: „Percepcja nie-ja w tym co cierpieniem, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminuje w nieśmiertelnym, ma nieśmiertelne za swe spełnienie”. Z jakiego powodu to zostało powiedziane?
Kiedy mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; przekroczył rozróżnianie i jest spokojny i dobrze wyzwolony.
Jeżeli, kiedy mnich często trwa z umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł nie uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; nie przekroczył rozróżniania i nie stał się spokojny i dobrze wyzwolony, powinien rozumieć: „Nie utrzymałem przy istnieniu percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, nie ma różnicy pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; nie osiągnąłem owocu medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie. Ale, jeżeli mnich często trwa w umysłem nawykłym do percepcji nie-ja w tym co cierpieniem, jego umysł uwalnia się od ja-twórczości i moje-twórczości, i wyobrażenia odnośnie tego świadomego ciała i wszystkich zewnętrznych znaków; przekroczył rozróżnianie i jest spokojny i dobrze wyzwolony, powinien rozumieć: „Utrzymałem przy istnieniu percepcję nie-ja w tym co cierpieniem, jest różnica pomiędzy moim uprzednim stanem i moim obecnym stanem; osiągnąłem owoc medytacji”. W taki sposób jasno to rozumie.
Gdy zostało powiedziane: „Percepcja nie-ja w tym co cierpieniem, mnisi, kiedy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w nieśmiertelnym, mająca nieśmiertelne za swe spełnienie”, to z tego powodu to zostało powiedziane.
Te siedem percepcji, mnisi, kiedy utrzymane przy istnieniu i kultywowane, jest o wielkim owocu i korzyści, kulminujące w nieśmiertelnym, mające nieśmiertelne za ich spełnienie.
AN VII, 49
***
Przy pewnej okazji Zrealizowany
mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Przy tej
okazji czcigodny Girimananda był schorowany, obolały, ciężko
chory. Wtedy czcigodny Ananda podszedł do Zrealizowanego, złożył
mu hołd, usiadł z boku, i powiedział do niego:
„Czcigodny panie, czcigodny
Girimananda jest schorowany, obolały, ciężko chory. Byłoby
dobrze, gdyby Zrealizowany odwiedził go, kierowany współczuciem”.
„Jeżeli Anando, odwiedzisz mnicha
Girimanandę i przemówisz do niego na temat dziesięciu percepcji,
to jest możliwe, że słysząc o nich od ciebie, jego dolegliwość
natychmiast zniknie. Jakich dziesięciu?
Percepcji nietrwałości, percepcji
nie-ja, percepcji brzydoty, percepcji niebezpieczeństwa, percepcji
porzucania, percepcji beznamiętności, percepcji wstrzymania,
percepcji braku rozmiłowania w całym świecie, percepcji
nietrwałości wszystkich determinacji, i uważności oddychania.
A czym, Anando, jest percepcja
nietrwałości? Tu, po odejściu do lasu, do korzenia drzewa, czy
pustej chatki, mnich rozważa tak: 'Materialna forma jest nietrwała,
uczucie jest nietrwałe, percepcja jest nietrwała, determinacje są
nietrwałe, świadomość jest nietrwała'. W taki sposób trwa
kontemplując nietrwałość w tych pięciu agregatach utrzymywania.
To jest nazywane percepcją nietrwałości.
A czym, Anando, jest percepcja nie-ja?
Tu, po odejściu do lasu, do korzenia drzewa, czy pustej chatki,
mnich rozważa tak: 'Oko jest nie-ja, materialne formy są nie-ja;
ucho jest nie-ja, wdzięki są nie-ja; nos jest nie-ja, zapachy są
nie-ja; język jest nie-ja, smaki są nie-ja; ciało jest nie-ja,
dotyki są nie-ja; umysł jest nie-ja, idee są nie-ja'. W taki
sposób trwa kontemplując nie-ja w tych sześciu wewnętrznych i
zewnętrznych bazach zmysłowych. To jest nazywane percepcją nie-ja.
A czym jest percepcja brzydoty? Tu,
mnich przegląda to samo ciało od podeszew stóp do włosów na
czubku głowy jako pełne wielu rodzajów nieczystości, tak oto: 'W
tym ciele są włosy głowy, włosy ciała, paznokcie, zęby, skóra,
mięso, ścięgna, kości, szpik kostny, nerki, serce, wątroba,
przepona, śledziona, płuca, jelita duże i małe, krtań, smarki.
łajno, żółć, flegma, ropa, krew, pot, tłuszcz, łzy, ślina,
olej we złączach i mocz'. Tak jak gdyby był tam worek otwarty z
obu stron, pełny wielu rodzajów ziaren takich jak górski ryż,
czerwony ryż, fasola, groch, kasza, i biały ryż, i człowiek o
dobrym wzroku otworzyłby go i przeglądał go tak: 'To jest górski
ryż, to jest czerwony ryż, to fasola, to groch, to kasza, to biały
ryż', tak też mnich przegląda to samo ciało od podeszew stóp do
włosów na czubku głowy jako pełne wielu rodzajów nieczystości,
tak oto: 'W tym ciele są włosy głowy, włosy ciała, paznokcie,
zęby, skóra, mięso, ścięgna, kości, szpik kostny, nerki, serce,
wątroba, przepona, śledziona, płuca, jelita duże i małe, krtań,
smarki. łajno, żółć, flegma, ropa, krew, pot, tłuszcz, łzy,
ślina, olej we złączach i mocz'. W taki sposób trwa kontemplując
brzydotę w ciele. To jest nazywane percepcją brzydoty.
A czym, Anando, jest percepcja
niebezpieczeństwa? Tu, po odejściu do lasu, do korzenia drzewa, czy
pustej chatki, mnich rozważa tak: 'Te ciało jest źródłem
wielkiego bólu i niebezpieczeństwa; gdyż wszelkiego rodzaju
dolegliwości powstają w tym ciele, mianowicie, choroby oczu,
choroby wewnętrznego ucha, choroby nosa, choroby zewnętrznego ucha,
choroby ust, choroby zębów, kaszel, astma, katar, szkarlatyna,
gorączka, bóle żołądka, omdlenia, dyzenteria, grypa, cholera,
trąd, czyraki, egzema, ospa, świerzb, gruźlica, epilepsja,
liszaje, swędzenie, martwica, hemoroidy, cukrzyca, krwotok, rak,
przetoka, choroby powstałe z bile, flegmy, wiatru, czy ich
kombinacji; choroby spowodowane przez zmianę klimatu, choroby
spowodowane wypadkiem, choroby jako rezultat działania; i zimno,
gorąco, głód, pragnienie, defekacja, i oddawanie moczu'. W taki
sposób trwa kontemplując niebezpieczeństwo w tym ciele. To jest
nazywane percepcją niebezpieczeństwa.
A czym, Anando, jest percepcja
porzucania? Tu, mnich nie toleruje powstałej zmysłowej myśli;
porzuca ją, usuwa ją, niszczy ją, unicestwia ją. Nie toleruje
powstałej myśli złej woli; porzuca ją, usuwa ją, niszczy ją,
unicestwia ją. Nie toleruje powstałej myśli krzywdzenia; porzuca
ją, usuwa ją, niszczy ją, unicestwia ją. Nie toleruje powstałych
złych niekorzystnych stanów; porzuca je, usuwa je, niszczy je,
unicestwia je. To jest nazywane percepcją porzucania.
A czym, Anando, jest percepcja
beznamiętności? Tu, po odejściu do lasu, do korzenia drzewa, czy
pustej chatki, mnich rozważa tak: 'To jest spokojne, to jest
wzniosłe, mianowicie uspokojenie wszystkich determinacji, rezygnacja
ze wszystkich posiadłości, wyczerpanie pragnienia, beznamiętność,
wygaszenie'. To jest nazywane percepcją beznamiętności.
A czym, Anando, jest percepcja
wstrzymania? Tu, po odejściu do lasu, do korzenia drzewa, czy pustej
chatki, mnich rozważa tak: 'To jest spokojne, to jest wzniosłe,
mianowicie uspokojenie wszystkich determinacji, rezygnacja ze
wszystkich posiadłości, wyczerpanie pragnienia, beznamiętność,
wygaszenie'. To jest nazywane percepcją wstrzymania.
A czym, Anando, jest percepcja braku
rozmiłowania w całym świecie? Tu, mnich unika jakiegokolwiek
zaangażowania czy utrzymywania, mentalnych stanowisk, przywiązań,
i dogłębnych tendencji w odniesieniu do świata, porzuca je bez ich
utrzymywania. To jest nazywane percepcją braku rozmiłowania w całym
świecie.
A czym, Anando, jest percepcja
nietrwałości we wszystkich determinacjach? Tu mnich jest
zbrzydzony, upokorzony, i zdegustowany wszystkimi determinacjami. To
jest nazywane percepcją nietrwałości we wszystkich determinacjach.
A czym, Anando, jest uważność
oddychania? Tu mnich udaje się do lasu czy
korzenia drzewa czy pustej chaty, siada ze skrzyżowanymi nogami i
wyprostowanym ciałem ustanawiając uważność (na oddychaniu) przed
sobą, zawsze uważny wdycha, uważny wydycha.
Wdychając długo rozumie
on: 'Wdycham długo'. Wdychając krótko rozumie on: 'Wdycham
krótko'. Wydychając długo rozumie on: 'Wydycham długo'.
Wydychając krótko rozumie on: 'Wydycham krótko'. Trenuje tak:
'Będę wdychał doświadczając całego ciała'; trenuje tak: 'Będę
wydychał doświadczając całego ciała'; trenuje tak: 'Będę
wdychał uspokajając cielesne determinacje'; trenuje tak: 'Będę
wydychał uspokajając cielesne determinacje'.
Trenuje tak: 'Będę wdychał
doświadczając błogość'; trenuje tak: 'Będę wydychał
doświadczając błogość'. Trenuje tak: 'Będę wdychał
doświadczając przyjemność'; trenuje tak: 'Będę wydychał
doświadczając przyjemność'. Trenuje tak: 'Będę wdychał
doświadczając mentalną determinację'; trenuje tak: 'Będę
wydychał doświadczając mentalną determinację'. Trenuje tak:
'Będę wdychał uspokajając mentalną determinację'; trenuje tak:
'Będę wydychał uspokajając mentalną determinację'.
Trenuje tak: 'Będę wdychał
doświadczając umysł'; trenuje tak: 'Będę wydychał doświadczając
umysł'. Trenuje tak: 'Będę wdychał zadowalając umysł'; trenuje
tak: 'Będę wydychał zadowalając umysł'. Trenuje tak: 'Będę
wdychał koncentrując umysł'; trenuje tak: 'Będę wydychał
koncentrując umysł'. Trenuje tak: 'Będę wdychał wyzwalając
umysł'; trenuje tak: 'Będę wydychał wyzwalając umysł'.
Trenuje tak: 'Będę wdychał
kontemplując nietrwałość'; trenuje tak: 'Będę wydychał
kontemplując nietrwałość'. Trenuje tak: 'Będę wdychał
kontemplując zanik'; trenuje tak: 'Będę wydychał kontemplując
zanik'. Trenuje tak: 'Będę wdychał kontemplując wstrzymanie';
trenuje tak: 'Będę wydychał kontemplując wstrzymanie'. Trenuje
tak: 'Będę wdychał kontemplując rezygnację'; trenuje tak: 'Będę
wydychał kontemplując rezygnację'. To jest nazywane uważnością
oddychania.
Jeżeli Anando, odwiedzisz mnicha
Girimanandę i przemówisz do niego na temat dziesięciu percepcji,
to jest możliwe, że słysząc o nich od ciebie, jego dolegliwość
natychmiast zniknie”.
Wtedy, gdy czcigodny Anand a nauczył
się tych dziesięciu percepcji od Zrealizowanego, udał się do
czcigodnego Girimanandy i przemówił o nich do niego. Kiedy
czcigodny Girimananda usłyszał o tych dziesięciu percepcjach, jego
dolegliwość natychmiast zniknęła. Czcigodny Girimananda
wyzdrowiał z tej choroby i oto jak został wyleczony.
AN X, 60
